1. Kim jest i komu pomaga specjalista psychoterapii uzależnień?
To osoba, która ukończyła studia medyczne, psychologiczne lub pokrewne np. pedagogiczne oraz specjalistyczne szkolenie teoretyczno-warsztatowe obejmujące staże kliniczne oraz superwizję pracy z klientem. Po zakończeniu szkolenia oraz spełnieniu określonych wymogów, może się ona starać o uzyskanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień. Ważne jest by psychoterapeuta uzależnień korzystał z superwizji, przeszedł własną psychoterapię, a także uczestniczył w dodatkowych szkoleniach. Psychoterapeuta uzależnień jest zobowiązany postępować zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
Do mojego gabinetu zgłaszają się osoby w różnym wieku, kobiety, mężczyźni, pełniący różne role, pracujący w różnych zawodach, będący w bardzo różnych momentach swojego życia. Są to osoby, które nadużywają lub są uzależnione od substancji psychoaktywnych takich jak: alkohol, narkotyki, leki lub czynności: praca, zakupy, hazard, gry, seks; są to również bliscy osób nadużywających lub uzależnionych: współmałżonkowie, partnerzy, rodzice zaniepokojeni zachowaniem swoich dzieci. Jako psychoterapeuta uzależnień pracuję również z osobami, które wychowywały się w rodzinie, gdzie występował problem alkoholowy i te doświadczenia wpływają negatywnie na ich dorosłe życie (osoby te często zgłaszają m.in. problemy w relacjach z innymi ludźmi, w radzeniu sobie z życiowymi wyzwaniami, mają obniżony nastrój, niskie poczucie własnej wartości, doświadczają stanów lękowych).
2.Kiedy warto umówić się na konsultacje do psychoterapeuty uzależnień?
Wtedy, kiedy doświadczasz trudności, które zaczynają Cię przerastać. Kiedy czujesz, że nie jesteś w stanie dłużej sam sobie z nimi poradzić, a dotychczasowe próby samodzielnego rozwiązania problemów okazują się nieskuteczne -sięgasz po substancje, które przejmują kontrolę nad Twoim życiem lub podejmujesz ryzykowne zachowania. Wtedy, kiedy żyjąc w bliskiej relacji z osobą mającą problem z alkoholem, narkotykami, hazardem itp. odczuwasz tego negatywne skutki.
3.Czy terapia uzależnień wymaga przebywania w ,,zamkniętej placówce’’?
Wiele osób kojarzy terapię uzależnień jedynie z koniecznością przebywania w ,,zamkniętej placówce.” Wybór odpowiednego rodzaju oddziaływań pomocowych dla osób, mających problem z uzależnieniem jest bardzo ważny. Leczenie uzależnień może odbywać się w ,,warunkach zamkniętych’’ -nie jest jednak prawdą, że w sytuacji zetknięcia się z problemem, to jedyna opcja pomocy.
Osoby borykające się z problemem uzależnienia mogą bowiem korzystać z kilku dostępnych form wsparcia –m.in. stacjonarna terapia w zamkniętym ośrodku leczenia, wizyty na otwartych oddziałach terapeutycznych, w poradniach lub sesje w prywatnym gabinecie terapeutycznym. Decyzja o wyborze formy pomocy powinna być zależna od fazy uzależnienia czy objawów choroby – czyli osobniczych kwestii, które w każdym z przypadków są inne.
Czas trwania terapii, jej charakter oraz wybór sposobu leczenia jest kwestią na tyle indywidualną, że trudno zamknąć go w skrótowo opisanym schemacie. Wszystkie wątpliwości podczas konsultacji w kontakcie z osobą poszukującą pomocy wyjaśni jednak zawsze specjalista psychoterapii uzależnień.
4.Czym jest konsultacja psychoterapeutyczna?
Konsultacja psychoterapeutyczna jest pierwszym spotkaniem psychoterapeuty z osobą poszukującą pomocy oraz wsparcia. Celem konsultacji jest przyjrzenie się zgłaszanym przez osobę trudnościom, wzajemne poznanie oraz określenie możliwości pomocy w rozwiązaniu trudności. Zazwyczaj konsultacja to 1-3 spotkania.
5. Ile trwa konsultacja?
Konsultacja trwa 50 min.
5. Ile trwa sesja psychoterapii?
Czas trwania sesji indywidualnej to 50 min. W przypadku psychoterapii par jedna sesja trwa 80 min.
7.Jak często spotykam się z psychoterapeutą w gabinecie?
Zazwyczaj spotkanie odbywa się raz w tygodniu o stałej porze.
8. Jakimi uzależnieniami zajmuje się Pani w gabinecie?
Uzależnienie od substancji:
-alkohol
-narkotyki,
-leki
-dopalacze
Uzależnienie od zachowań:
-praca
-hazard
-gry
-zakupy
-pornografia
-jedzenie
Bardzo często do mojego gabinetu przychodzą także osoby, które oprócz uzależnienia lub nadużywania zgłaszają również np. zaburzenia lękowe, depresyjne.